“Σπάνια έχω δει κάποιον του οποίου η εμφάνιση με εντυπωσίασε περισσότερο», δήλωσε ο καθηγητής Edward G. Browne του Πανεπιστημίου του Cambridge μετά τη συνάντησή του με τον Αμπντολ-Μπαχά. «Σχετικά με το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου και τη δύναμή του κανείς που τον είχε δει δεν θα μπορούσε να έχει την ελάχιστη αμφιβολία.”

Ωστόσο, όσο μαγνητική και αν είναι η προσωπικότητα του Αμπντολ-Μπαχά ή όσο διεισδυτική και αν είναι η διορατικότητά Του, τέτοιες μαρτυρίες δεν μπορούν να συλλάβουν επαρκώς έναν τόσο μοναδικό χαρακτήρα στη θρησκευτική ιστορία.  Οι Μπαχάι Γραφές επιβεβαιώνουν ότι “στο πρόσωπο του Αμπντολ-Μπαχά τα ασύμβατα χαρακτηριστικά μιας ανθρώπινης φύσης και της υπεράνθρωπης γνώσης και τελειότητας έχουν αναμιχθεί και είναι πλήρως εναρμονισμένα.”

Το Κέντρο της Συνθήκης του Μπαχαολλά

Το ζήτημα της θρησκευτικής διαδοχής ήταν κρίσιμο για όλες τις Θρησκείες. Η ασάφεια γύρω από τους πραγματικούς διαδόχους του Ιησού και του Μωάμεθ, για παράδειγμα, οδήγησε σε διαφορετικές ερμηνείες των ιερών γραφών και σε βαθιά διχόνοια τόσο στο Χριστιανισμό όσο και στο Ισλάμ.

Η εγγύηση ότι μέσω του Αμπντολ-Μπαχά ως ένα Κέντρο στο οποίο όλοι θα στρέφονταν ήταν το μέσο με το οποίο ο  Μπαχαολλά θα μπορούσε να διαχέει το μήνυμα Του της ελπίδας και της παγκόσμιας ειρήνης σε κάθε γωνιά της γης. Αυτή η Συνθήκη ήταν το εργαλείο που διασφάλισε την ενότητα της Μπαχάι κοινότητας και διατήρησε την ακεραιότητα των διδασκαλιών τουΜπαχαολλά. Χωρίς τον Αμπντολ-Μπαχά ως Κέντρο της, η τεράστια δημιουργική δύναμη της Αποκάλυψης του Μπαχαολλά δεν θα μπορούσε να είχε μεταδοθεί στην ανθρωπότητα, ούτε η σημασία της να γίνει πλήρως κατανοητή.

‘Ο Αμπντολ-Μπαχά ομιλεί στο Συγκεντρωμένο ποίμνιο της Εκκλησία του Πλίμουθ στο Σικάγο, 5 Μαΐου 1912.

Ο Αμπντολ-Μπαχά ερμήνευσε τις διδασκαλίες της Πίστης του Πατέρα Του, ενίσχυσε τις θεωρίες Του και περιέγραψε τα κεντρικά χαρακτηριστικά των διαχειριστικών θεσμών της. Ήταν ο αλάνθαστος οδηγός και αρχιτέκτονας μιας ταχέως αναπτυσσόμενης Μπαχάι κοινότητας. Επιπλέον, ο Αμπντολ-Μπαχά επέδειξε μια τέτοια τελειότητα στην προσωπική και κοινωνική Του συμπεριφορά, δίδοντας με αυτό τον τρόπο στην ανθρωπότητα ένα διαρκές πρότυπο για να μιμηθεί.

Διακηρύσσοντας Αλήθειες Ζωτικής Σημασίας

Στις  Γραφές Του και κατά τη διάρκεια των ταξιδιών Του, ο Αμπντολ-Μπαχά διακήρυξε ακούραστα ορισμένες αλήθειες ζωτικής σημασίας στους ηγέτες της διανόησης καθώς και σε αμέτρητες ομάδες και άτομα. Μεταξύ αυτών των αληθειών ήταν: “Η ανεξάρτητη αναζήτηση της αλήθειας, χωρίς περιορισμούς από δεισιδαιμονίες ή παραδόσεις‧ η ενότητα ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής, η κεντρική αρχή και το θεμελιώδες δόγμα της Πίστης· η βασική ενότητα όλων των θρησκειών· η καταδίκη κάθε μορφής προκατάληψης, θρησκευτικής, φυλετικής, ταξικής ή εθνικής· η αρμονία που πρέπει να υπάρχει μεταξύ θρησκείας και επιστήμης· η ισότητα ανδρών και γυναικών, οι δύο φτερούγες με τις οποίες το πουλί της ανθρωπότητας δύναται να πετάξει ψηλά· η καθιέρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης· η υιοθέτηση μιας παγκόσμιας βοηθητικής γλώσσας· η κατάργηση των άκρων του πλούτου και της φτώχειας· το θεσμό ενός παγκόσμιου δικαστηρίου για την εκδίκαση διαφορών μεταξύ των εθνών· η εξύψωση της εργασίας, που εκτελείται στο πνεύμα της υπηρεσίας, στον βαθμό λατρείας‧ η εξύμνηση της δικαιοσύνης ως κυρίαρχης αρχής στην ανθρώπινη κοινωνία και της θρησκείας ως προπύργιο για την προστασία όλων των λαών και των εθνών· και η καθιέρωση μιας μόνιμης και παγκόσμιας ειρήνης ως υπέρτατος στόχος όλης της ανθρωπότητας.”

Ο Υπηρέτης της Δόξας

Ο Αμπντολ-Μπαχά επιβεβαίωσε ξανά και ξανά ότι ήταν ένας «κήρυκας της ειρήνης και της συμφιλίωσης», «ένας υπέρμαχος της ενότητας της ανθρωπότητας», και ένας παράγων που καλούσε την ανθρωπότητα στη «Βασιλεία του Θεού.»

Παρά την αναγνώριση που Του δόθηκε, ο Αμπντολ-Μπαχά πάντα καθιστούσε σαφές ότι ο Μπαχαολλά ήταν η Πηγή της σκέψης Του. Σε μια επιστολή προς τους οπαδούς Του στην Αμερική, έγραψε: «Το όνομά μου είναι Αμπντολ-Μπαχά (δηλαδή «Υπηρέτης του Μπαχαολλά»). Το προσόν μου είναι «Αμπντολ-Μπαχά.» Η πραγματικότητά μου είναι «Αμπντολ-Μπαχά.» Ο έπαινος μου είναι Αμπντολ-Μπαχά. Υπηρέτης της Ευλογημένης Τελειότητας [Μπαχαολλά] είναι το ένδοξο και αστραφτερό διάδημά μου, και η υποτέλεια σε όλη την ανθρώπινη φυλή η αιώνια θρησκεία μου… Κανένα όνομα, κανένα τίτλο, καμία αναφορά, κανένα έπαινο δεν κατέχω, ούτε θα έχω ποτέ, εκτός από το «Αμπντολ-Μπαχά.» Αυτή είναι η λαχτάρα μου. Αυτή είναι η μέγιστη επιθυμία μου. Αυτή είναι η αέναη ζωή μου. Αυτή είναι η αιώνια δόξα μου.»

Η Ζωή Του Αμπντολ-Μπαχά

Η Μπαχάι κοινότητα την εποχή Του Αμπντολ-Μπαχά